بررسی رابطه حمایت اجتماعی ادراکی و کیفیت زندگی معلمان مقطع متوسطه

زمینه و هدف:

 توجه به کیفیت زندگی یکی از روش های ارتقا و بهبود عملکرد افراد است. در این راستا کیفیت زندگی معلمان باتوجه به کارکرد تعلیم و تربیتی این قشر و شناخت نقش حمایت اجتماعی ادراکی در کیفیت زندگی آنان حایز اهمیت است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین حمایت اجتماعی ادراکی و کیفیت زندگی معلمان شهر خرم آباد بود.

این مطالعه مقطعی و از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری را همه معلمان دوره های اول و دوم متوسطه (پایه های هفتم تا دوزادهم) شهر خرم آباد در سال 1398 تشکیل دادند. حجم نمونه 436 نفر و روش نمونه گیری طبقه ای بود. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه کیفیت زندگی (سازمان بهداشت جهانی، 1996) و مقیاس چندبعدی حمایت اجتماعی ادراکی (زیمت و همکاران، 1988) بود. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 25 در دو سطح توصیفی و تحلیلی با آزمون تی مقایسه میانگین های دو گروه مستقل، تحلیل واریانس، آزمون تعقیبی شفه و ضریب همبستگی پیرسون انجام شد و سطح معناداری برابر با 0٫05 بود.

بین میزان حمایت اجتماعی ادراکی معلمان و کیفیت زندگی آنان رابطه معنادار و مستقیم وجود دارد (0٫001>p، 0٫163=r). رابطه معنا دار و مثبت بین میزان حمایت اجتماعی ادراکی و هر چهار بعد کیفیت زندگی شامل ابعاد جسمانی (0٫013=p، 0٫140=r)، روانی (0٫001>p، 0٫158=r)، اجتماعی (0٫041=p، 0٫095=r) و محیطی (0٫006=p، 0٫133=r) برقرار است؛ ولی همبستگی بعد روانی بیشتر از سه بعد دیگر است.

نتایج بیانگر ارتباط بین میزان حمایت اجتماعی ادراکی معلمان مقطع متوسطه و کیفیت زندگی آنان بود. با بهبود حمایت اجتماعی می توان کیفیت زندگی معلمان را ارتقا داد.