بررسی رابطه بین فشارهای تحصیلی عینی، تنیدگی تحصیلی ادراک شده، سبک های مقابله با تنیدگی و الگوی پاسخ ها به تنشگرهای تحصیلی دانش آموزان دوره دوم متوسطه

اغلب نوجوانان و جوانان فشارهای تحصیلی را به عنوان تنیدگی مهم تر زندگی شان در نظر می گیرند. پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین فشارهای تحصیلی عینی، تنیدگی تحصیلی ادراک شده، سبک های مقابله با تنیدگی و الگوی پاسخ ها به تنشگرهای تحصیلی دانش آموزان سال آخر دبیرستان (دوره دوم متوسطه) انجام شد.

روش بررسی: 

روش اجرای پژوهش حاضر توصیفی و طرح پژوهش همبستگی از نوع مدل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این مطالعه تمامی دانش آموزان دختر و پسر مشغول به تحصیل در سال آخر دبیرستان در سال تحصیلی 99-1398 در شهر کرمانشاه بودند. از بین آن ها، 240 نفر (120 پسر و 120 دختر) به روش نمونه گیری چندمرحله ای انتخاب شدند و به فهرست تنیدگی دوران تحصیل (گادزلا و مستن، 1998) و نسخه کوتاه فهرست مقابله با موقعیت های تنیدگی زا (اندلر و پارکر، 1990) پاسخ دادند. برای تحلیل داده های پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون، مدل معادلات ساختاری و نرم افزارهای SPSS نسخه 22 و AMOS نسخه 22 استفاده شد. سطح معناداری 0٫05 درنظر گرفته شد.

یافته ها: 

ضریب اثر کل بین فشارهای تحصیلی عینی به پاسخ به تنشگرهای تحصیلی مثبت و معنادار است (0٫001>p، 0٫48=β). ضریب مسیر غیرمستقیم بین فشارهای تحصیلی عینی به پاسخ به تنشگرهای تحصیلی (0٫001>p، 0٫32=β) و سبک های مقابله (0٫001>p، 0٫14=β) معنادار است. همچنین ضریب مسیر غیرمستقیم بین تنیدگی تحصیلی ادراک شده به پاسخ به تنشگرهای تحصیلی (0٫001>p، 0٫33-=β) معنادار است. شاخص های نکویی برازش محاسبه شده نشان داد، تنیدگی تحصیلی ادراک شده و سبک های مقابله، رابطه بین فشارهای تحصیلی عینی و پاسخ به تنشگرهای تحصیلی را میانجیگری می کنند (0٫068=RMSEA، 0٫91=AGFI).

نتیجه گیری: 

براساس یافته های پژوهش، فشارهای تحصیلی عینی و واکنش ها به تنشگرهای تحصیلی در بین دانش آموزان در رویارویی با تجارب تنیدگی زای ذهنی و عینی، از طریق تنیدگی تحصیلی ادراک شده و سبک های مقابله با رخدادهای تنیدگی زا قابل تبیین است.