نگرشی تطبیقی بر چالش های پلیسی و قضایی دکترین سوء نیت انتقالی

دکترین قصد انتقالی که محصول نظام حقوقی انگلستان و آمریکا بوده و در حقوق کیفری ایران با مفاهیمی نظیر خطای هدفی و هویتی در جنایات قرابت دارد،قایل به عمدی بودن ماهیت جنایت در فرض وقوع خطا در قربانی است.اعمال این دکترین در بسیاری از موقعیت ها،ضابطین دادگستری و مراجع قضایی را دچار ابهام و سردرگمی می نماید.

با توجه به این که چالش برجسته ی دکترین جاری،در حیطه ی پیامدهای قضایی و پلیسی آن نمایان می شود،این مقاله با هدف بررسی برخی از مهمترین محدودیت های تئوری مزبور نگارش یافته است.

شیوه نگارش این تحقیق بر پایه روشی است که بیشتر پژوهش ها در حقوق کیفری در پیش گرفته اند.از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت ، توصیفی - تحلیلی بوده و از جهت محتوی تطبیقی خواهد بود.همچنین شیوه جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای بوده است.

نتایج پژوهش حاکی است که اجرای قواعد دکترین قصد انتقالی،ممکن است پلیس و نظام های حقوقی تابع را در قرایند کشف جرم و دادرسی با چالش های گوناگونی مواجه سازد که نتیجه آن نقض اصول و استاندارد های دادرسی منصفانه خواهد بود.