نقدی بر کتاب نشاه المسرح فی المشرق (پیدایش نمایشنامه در شرق)

هنر نمایشنامه، رهآورد زندگی اجتماعی انسان، بیش از دیگر انواع هنر در ارتباط با انسان اجتماعی است و بر همین اساس می توان گره خوردگی آن را با مدنیت جدید بیش از دیگر مولفه ها مورد تاکید قرار داد. نمایشنامه، در دوره جدید، چه به عنوان یک متن و چه به عنوان مجموعه روایتی که به وسیله بازیگران در صحنه اجرا می گردد، یکی از موضوعات مهم برای مباحث نقد است؛ تا جایی که کتب نقدی و تاریخی این نوع از هنر، گستره ای به وسعت قدیمی ترین انواع هنر را به خود اختصاص داده است. از جمله جدید ترین آثار از این دست کتاب "نشاه المسرح فی المشرق» هست که نویسنده اش، پیدایش و سیر دگردیسی این هنر را در مشرق زمین و با تمرکز بر لبنان و سوریه، ترکیه و ایران مورد بررسی قرار داده است. این مقاله بر آن است تا با اتخاذ شیوه توصیفی، خوانشی نقدگونه از آن را ارایه دهد. نتایج به دست آمده، نشان می دهد که گرچه وجه نقدی کتاب مورد نظر اندک است، اما نویسنده توانسته است با استفاده از شیوه ای دقیق در بررسی سیر تحول و با بهره مندی از اسناد و منابع موثق اثرش را به عنوان یک کتاب تاریخی-تحلیلی معرفی نماید.