نقش مدیریت استعداد در عملکرد شغلی با میانجی گری سرمایه اجتماعی

هدف پژوهش بررسی نقش مدیریت استعداد در عملکرد شغلی با میانجی گری سرمایه اجتماعی می باشد. جامعه پژوهش کلیه معلمان ابتدایی ناحیه 1 شیراز به تعداد 3000 نفر، که از این جامعه با روش نمونه گیری تصادفی ساده و بر مبنای جدول مورگان نمونه ای به حجم 341 نفر انتخاب شد. روش پژوهش مطالعات همبستگی و مدل یابی معادلات ساختاری است. از پرسشنامه مدیریت استعداد اوهلی (2007)، پرسشنامه سرمایه اجتماعی ناهاپیت و گوشال (1998) و پرسشنامه عملکرد شغلی پاترسون (2005)، استفاده شد. جهت تعیین پایایی و روایی ابزار، از تکنیک های آلفای کرانباخ و تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد، جهت تحلیل داده ها از تکنیک های توصیفی و تحلیل مسیر تاییدی با استفاده از نرم افزار lisrel استفاده شد. نتایج نشان داد که: متغیر مدیریت استعداد دارای اثر مستقیم مثبت (36/0)، اثرغیر مستقیم مثبت (157/0) و اثر کل مثبت (517/0) و معنادار بر متغیر عملکرد شغلی در سطح 05/0 می باشد. متغیر سرمایه اجتماعی دارای اثر مستقیم مثبت (21/0) و معنادار بر متغیر عملکرد شغلی در سطح 05/0 می باشد. متغیر مدیریت استعداد با ضریب مسیر غیر مستقیم بواسطه سرمایه اجتماعی (157/0) و مقدار تی (63/4) دارای اثر  غیرمستقیم، مثبت و معنادار بر متغیر عملکرد شغلی در سطح 05/0 می باشد.