ارزیابی شرایط بهینه بهره برداری از بیوراکتور غشایی در تصفیه فاضلاب شهری

بیوراکتور غشایی (MBR) بعنوان یک فناوری نوین در تصفیه فاضلاب شهری شناخته می شود. هدف از این مطالعه، ارزیابی عملکرد این سیستم در حذف آلاینده ها و میزان گرفتگی غشایی در شرایط مختلف بهره برداری است.

مواد و روش ها:

 یک پایلوت MBR با غشای تخت و حجم مفید 140 لیتر در تصفیه خانه فاضلاب اکباتان راه اندازی شد و برای دوره 100 روزه بصورت پیوسته از فاضلاب واقعی و در دمای محیط تغذیه گردید. این پایلوت در شرایط بارگذاری آلی برابر 58/0، 71/0و 55/1 kgCOD/m3.d و در دو حالت هوادهی با غلظت اکسیژن محلول mg/L 4 و mg/L 5/1 مورد آزمایش قرار گرفت.

یافته ها:

 نتایج نشان داد عملکرد MBR در تمامی سناریوها برای حذف پارامترهای BOD، COD و TSS تقریبا ثابت و بیش از %96 است و اعتمادپذیری به سیستم در شرایط مختلف بهره برداری تایید می شود. اما حداکثر عملکرد سیستم در حذف نیتروژن و فسفر کل در شرایط با هوادهی کم امکانپذیر بوده که به ترتیب 31% و 66% می باشد و در هوادهی بالا این عملکرد حدودا 15% افت می کند. همچنین نتایج نشان داد گرفتگی غشایی با افزایش بارگذاری آلی یا کاهش اکسیژن محلول افزایش می یابد. حتی افت هد جریان عبوری از غشا با میزان بارگذاری آلی همبستگی خوبی (R2=0.91) دارد.

نتیجه گیری:

 بیوراکتور غشایی یک فناوری کارآمد در حذف مواد آلی کربنی در فاضلاب شهری است و در صورت بروز شرایط مختلف بهره برداری مانند افت هوادهی یا افزایش بار هیدرولیکی و آلی تصفیه خانه عملکرد ثابتی دارد. با این وجود نیازمند فرآیند تکمیلی برای حذف ترکیبات نیتروژنی و فسفر از فاضلاب است.