شیوع عفونت های بیمارستانی در بیمارستان های ایران: مرور نظام مند و متا آنالیز

عفونت بیمارستانی عفونتی است که بیمار پس از 48 ساعت بستری در بیمارستان یا تا 72 ساعت پس از ترخیص از بیمارستان به آن مبتلا شده، در زمان پذیرش بیمار وجود نداشته و در حالت نهفتگی هم نبوده است. عفونت بیمارستانی موجب افزایش مرگ بیمارستانی، کاهش رضایت بیماران، کاهش بهره وری بیمارستان ها و افزایش هزینه نظام سلامت می شود. هدف این پژوهش تعیین میزان شیوع عفونت های بیمارستانی در بیمارستان های ایران بود.

این پژوهش با روش مرور نظام مند و متا آنالیز انجام شد. تمامی مقاله های مرتبط با سنجش شیوع عفونت بیمارستانی در بیمارستان های ایران منتشر شده تا پایان اسفند 1397 در 7 پایگاه داده ای و دو موتور جست وجوگر، جست وجو، جمع آوری و ارزشیابی کیفیتی شدند. تعداد 15 مقاله (2،209،446 بیمار) با استفاده از نرم افزار Comprehensive Meta-Analysis تحلیل شدند.

یافته ها: 

مطالعه های انجام شده درصدهای عفونت های بیمارستانی را بین 32/0 و 1/9 گزارش کردند. شیوع عفونت بیمارستانی در بیمارستان های ایران بر اساس مدل تصادفی 01/0 درصد (حدود اطمینان 95 درصد: 02/0-0 درصد) به دست آمد. شایع ترین نوع عفونت مربوط به دستگاه ادراری و شایع ترین نوع میکروارگانیسم اشریشیا کولی بود. بیش ترین میزان عفونت بیمارستانی مربوط به بخش های مراقبت ویژه، داخلی و هماتولوژی بود. ساکشن مهم ترین عامل خطر بروز عفونت بیمارستانی بود.

نتیجه گیری: 

شیوع عفونت بیمارستانی بر اساس سنتز پژوهش های انجام شده در بیمارستان های ایران کم گزارش شده است، سیاست گذاران و مدیران نظام سلامت با توجه به اثرات منفی عفونت بیمارستانی باید اقدامات جدی را برای کاهش آن به کار گیرند.