کووید 19، فعالیت بدنی و بهزیستی روانی در بزرگسالان ساکن استان مرکزی: یک بررسی مقطعی برخط

با توجه به بیماری همه گیر کووید 19، مقامات بهداشتی قوانینی را برای فاصله اجتماعی وضع کرده اند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تغییرات در سطح فعالیت بدنی طی فاصله اجتماعی ناشی از کووید 19 در استان مرکزی و تاثیر فعالیت بدنی بر بهزیستی روانی بود.

در این مطالعه مقطعی، در مجموع 558 نفر از ساکنین بزرگسال استان مرکزی (60-20 سال) از طریق یک رویه نمونه گیری گلوله برفی برای پاسخ به یک پرسشنامه آنلاین شرکت کردند. فعالیت بدنی با استفاده از پرسشنامه معتبر 5 قسمتی ارزیابی شد. بهزیستی روانی با استفاده از مقیاس بهزیستی روانی کوتاه وارویک-اندیبورف اندازه گیری شد. ارتباط بین فعالیت بدنی و سلامت روان با استفاده از همبستگی پیرسون بررسی شد.

در نمونه مورد مطالعه 42/58٪ زن و 58/41٪ مرد بودند. 97٪ از شرکت کنندگان اظهار داشتند که به دستورالعملهای فاصله اجتماعی پایبند بوده اند. با توجه به اپیدمی کووید 19، کل زمان فعالیت بدنی در دی ماه 1398 به طور معنی دار در مقایسه با فروردین 1399 در بزرگسالان ساکن در استان مرکزی کاهش یافت (001/0=p). همبستگی مثبت و معنی داری بین میزان فعالیت بدنی و نمره خلق و خوی در مردان و زنان مشاهده شد (001/0=p، 14/0=r).

در نمونه حاضر از بزرگسالان استان مرکزی و در زمان فاصله گذاری اجتماعی به دلیل کووید 19، کسانی که از نظر جسمی فعال بودند سلامت روان بهتری داشتند. این نتایج نشان می دهد که انجام حتی فعالیت بدنی سبک در طی همه گیری کووید 19 ممکن است به کاهش تاثیرات منفی بهداشت روانی مرتبط با فاصله گذاری اجتماعی و پایبندی به قرنطینه، کمک کند.