رضایت نسبی از اشتغال پذیری دانش آموختگان آموزشکده ها و دانشکده های فنی وحرفه ای ایران

با هدف موفقیت در بازار کار و ارتقای سطح اشتغال پذیری، توسعه مهارت ها و شایستگی های دانشجویان و دانش آموختگان، یکی از معیارهای ارزیابی کیفیت نهادهای آموزش عالی به ویژه دانشگاه های جامعه محور و کارآفرین است. با توجه به اهمیت اشتغال پذیری دانش آموختگان این پژوهش با هدف بررسی سطح اشتغال پذیری دانش آموختگان آموزشکده ها و دانشکده های فنی وحرفه ای از دیدگاه معاونان فرهنگی و دانشجویی به روش پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش را تمامی معاونان تشکیل می دهند که از این بین 107 نفر به روش سرشماری کامل انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته اقتباس شده از پرسشنامه دی وس و سوینز استفاده شده است. روایی محتوایی این پرسشنامه به تایید خبرگان این حوزه رسیده و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ 0.87 تایید شده است. از دیدگاه معاونان که بیشترین ارتباط اجتماعی- سیاسی با دانشجویان و دانش آموختگان دارند، اشتغال پذیری دانش آموختگان در سطح مطلوبی ارزیابی می شود. نتایج آزمون های آماری نشان می دهد که میان نظرات معاونان، تفاوت معناداری در زمینه اشتغال پذیری وجود دارد و سطح اشتغال پذیری دانش آموختگان همه دانشکده ها و آموزشکده ها یکسان نبود و در مقام مقایسه، برخی، عملکرد بهتری داشتند و شانس بیشتری برای کسب شغل مناسب برای دانش آموختگان خود فراهم می کنند.