مقایسه تاثیردو نوع پروتکل های بازتوانی ریوی بر برخی شاخص های ریوی و عملکرد بدنی بیماران مبتلا به COPD

انجام تمرینات تنفسی در قالب بازتوانی ریوی می تواند منجر به بهبود عملکردریوی و عملکرد بدنی بیماران COPD شود. براین اساس هدف از این مطالعه مقایسه پروتکل های مختلف بازتوانی ریوی براساس باردهی آستانه فشار دمی بر برخی از شاخص های اسپیرومتری، عملکرد بدنی و میزان تنگی نفس بیماران مبتلا به COPD بوده است.

در مطالعه نیمه تجربی حاضر، تعداد 30 بیمار مرد دارای شدت های متوسط تا شدید بیماری COPD به روش نمونه گیری هدفمند به عنوان نمونه آماری انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه کنترل) 10نفر(، تمرین مقاومت دمی با شدت متوسط)10نفر(و تمرین مقاومت دمی با شد زیاد (10 نفر) تقسیم شدند. شاخص های اسپیرومتری، میزان تنگی نفس و عملکرد بدنی در قالب آزمون 6MWD در قبل و بعد از پروتکل های بازتوانی ریوی مورد سنجش قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل آماری از روش تحلیل واریانس دو سویه استفاده شد(05/0>P).

نتایج تحقیق نشان داد که پس از مداخلات بازتوانی ریوی مقادیر شاخص های MIP و خستگی پا ناشی از آزمون 6MWD نسبت به گروه کنترل به ترتیب افزایش معنادار و کاهش معناداری(05/0>P) یافته اند. اما تفاوت معناداری بین دو نوع پروتکل بازتوانی ریوی یافت نشد(05/0< p). پس از دوره های بازتوانی ریوی تفاوت معناداری در مقادیر FVC، FEV1، MVV، FEV1/FVC، VT، 6MWD و میزان تنگی نفس مشاهده نشد(05/0< p).