ارزیابی برنامه غذایی و میزان رضایت مندی از آن در مناطق نظامی منتخب کشور
تغذیه مناسب یکی از مهم ترین ارکان سلامت است که در آمادگی جسمی و ذهنی نیروهای نظامی نقش موثری دارد. کمبود های تغذیه ای علاوه بر تاثیر منفی بر عملکرد و کارایی افراد، سلامت کارکنان را نیز به مخاطره انداخته و می تواند منجر به سوء تغذیه و کاهش وزن شود. بنابراین بررسی وضعیت دریافت غذایی و میزان رضایت مندی پرسنل از وضعیت تغذیه ای در ارتقاء کیفیت خدمات تغذیه ای موثر خواهد بود. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی برنامه غذایی و میزان رضایت مندی از آن در مناطق نظامی منتخب کشور و مقایسه آن با مقادیر مرجع رژیمی نظامی است.
روش ها:
در مطالعه توصیفی مقطعی حاضر نمونه 684 نفری از مناطق نظامی مختلف کشور در سال 1392 مورد بررسی قرار گرفتند. کیفیت و کمیت غذا، رضایت از برنامه غذایی و وضعیت بهداشتی سالن غذا خوری با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته مورد ارزیابی قرار گرفتند. همچنین به منظور بررسی برنامه های غذایی و وضعیت کارکنان، برنامه های غذایی عادی و عملیاتی بررسی و با مقدار هدف و استاندارد مقایسه شدند.
یافته ها:
پس از ارزیابی برنامه غذایی با استفاده از نرم افزار Nutritionist IV مشخص شد که برنامه های غذایی در رابطه با کربوهیدرات و پروتئین دریافتی و برخی از ریزمغذی ها مقادیری بیش از استاندارد دریافتی نظامی را در بر می گیرند. اما در مورد ریز مغذی ها کمبود دریافت ویتامین A، D، ب 5، بیوتین، اسید فولیک، ب 12 و روی در تمامی فصول دیده شد. در مورد جیره عملیاتی علاوه بر کمبود دریافت برخی ویتامین ها، کمبود دریافت کلسیم، پتاسیم و فسفر مشاهده شد. ارزیابی میزان رضایت مندی پرسنل از کیفیت و کمیت غذا و وضعیت بهداشتی سالن ها نشان داد که کمترین رضایت مندی مربوط به رده عملیاتی و بیشترین میزان مربوط به رده ستادی است. همچنین مقایسه میزان رضایت مندی با استفاده از آزمون one-way ANOVA مشخص نمود که بیشترین میزان رضایت مندی از برنامه غذایی در کارکنان استانی و کمترین میزان در کارکنان عملیاتی بود (05/0>p).
نتیجه گیری:
مطالعه حاضر نشان داد بیشترین میزان رضایت مندی از وضعیت تغذیه ای در رده ستادی و کمترین میزان در رده عملیاتی است. بنابراین استفاده از مکمل ها و یا گنجاندن گروه های غذایی تامین کننده نیازهای بدن در برنامه غذایی و توجه به میزان رضایت نیروها که عاملی موثر در وضعیت تغذیه و دریافت غذایی است یک امر مهم تلقی می شود.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.