مقایسه شاخص های زمانی و پیامد عملیات اورژانس پیش بیمارستانی در دو روش ثبت الکترونیک با برنامه آسایار و ثبت کاغذی

گزارش مراقبت های پیش بیمارستانی یک سند معتبر پزشکی است که اطلاعات دموگرافیک، علایم حیاتی، زمان های مربوط به موقعیت مکانی آمبولانس، ارزیابی ها و اقدامات درمانی انجام شده در آن وجود دارد. با پیشرفت فناوری و ارتباطات، برنامه هوشمند آسایار جایگزین روش ثبت کاغذی شده است؛ لذا این مطالعه با هدف مقایسه شاخص های زمانی و پیامد عملیات اورژانس پیش بیمارستانی در دو روش ثبت الکترونیک با برنامه آسایار و ثبت کاغذی طراحی و اجرا شد.

این پژوهش یک مطالعه توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی است که در سال 1398 در شهر اصفهان انجام شد. تعداد 700 ماموریت انجام گرفته به روش ثبت کاغذی در سال 1396 و 230 ماموریت ثبت شده به روش برنامه آسایار در سال 1397 بررسی شد. نمونه ها به روش طبقه بندی شده با رویکرد تخصیص متناسب انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها ابزار محقق ساخته طراحی و روایی محتوا بررسی شد. تحلیل داده ها با روش همسان سازی نمره تمایل، آمار توصیفی، روش های آماری من ویتنی و ویلکاکسون انجام شد.

یافته ها نشان داد داده های ناقص در روش آسایار 68/2 درصد و در روش کاغذی 19/7 درصد است. میزان عدم پذیرش بیمارستانی در روش آسایار 9/0 درصد و در روش کتبی 9/4 درصد است. زمان رسیدن آمبولانس بر بالین بیمار در روش آسایار 8 دقیقه و 43 ثانیه و در روش کاغذی 11 دقیقه و 30 ثانیه و زمان آزادسازی آمبولانس از بیمارستان در روش آسایار 9 دقیقه و 20 ثانیه و در روش کاغذی 12 دقیقه و 37 ثانیه است.

نتایج حاصل از مطالعه نشان داد مستندسازی به روش آسایار با کاهش داده های ناقص و افزایش میزان پذیرش بیمار در بیمارستان ها همراه بوده است. همچنین مستندسازی به روش آسایار موجب کاهش زمان رسیدن آمبولانس بر بالین بیمار و کاهش زمان آزادسازی آمبولانس از بیمارستان شده است.