اثر هشت هفته تمرین مقاومتی و مصرف تستوسترون انانتات بر بیان ژن های BAX و BCL-2 بافت کبد موش های صحرایی ماده

استروییدهای آنابولیک-آندروژنیک (AAS) اغلب توسط ورزشکاران به عنوان داروی آنابولیک برای بهبود عملکرد ورزشی مورد استفاده قرار می گیرند، هدف از پژوهش حاضر اثر هشت هفته تمرین مقاومتی و مصرف تستوسترون انانتات بر بیان ژن های BAX و BCL-2 بافت کبد موش های صحرایی ماده می باشد.

در این مطالعه تجربی، 24 سر موش ماده با سن 8 هفته و وزن 200 گرم از انستیو پاستور (ایران) تهیه شد. موش ها پس از یک هفته آشناسازی به طور تصادفی به 3 گروه، 1)گروه کنترل (n= 8)، 2)گروه تمرین (n= 8) و 3) گروه تستوسترون+تمرین (n= 8) تقسیم شدند. پروتکل هشت هفته ای تمرین مقاومتی (نردبان 24 پله با وزنه)، پنج روز تمرین در هفته با دو روز استراحت در هفته که در آن وزنه ها، هفته ی اول40 درصد وزن بدن موش های ماده بود و هر هفته 20درصد وزن بدن اضافه شد و دو جلسه در هفته وزن کشی انجام شد. و بعد به موش های گروه تستوسترون، استرویید (تستوسترون انانتات با دوز 20 میلی گرم سه بار در هفته) تزریق شد. از تمام حیوانات با شرایط کاملا مشابه و به دنبال 12 تا 14 ساعت ناشتایی و 72 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین و تزریق تستوسترون، نمونه گیری انجام شد. آنالیز آزمایشگاهی سطوح ژن های BAX و BCL-2 بافت کبد با استفاده از کیت های تجاری ویژه و با روش Real-time PCR تعیین شد.

تزریق تستوسترون منجر به افزایش معنی دار بیان ژن BAX کبد رت های ماده تمرین کرده مقاومتی شد، هم چنین بیان ژن BCL-2 بافت کبد در اثر مصرف تستوسترون کاهش یافت که این کاهش معنی دار نبود.

می توان اذهان داشت که مصرف تستوسترون آپوپتوز را در سلول های کبد ایجاد می کند، که ممکن است از این طریق سبب بروز بیماری های کبدی در موش های صحرایی تمرین کرده مقاومتی شود.