تاثیر تمرین هوازی شدید بر بیان ژن ICAM-1, VCAM-1, RAGE در بافت قلب رت های چاق دیابتی نوع دو

بیان مولکول‎های چسبان در بافت قلب، به عنوان شاخص مهم برآورد خطر گرفتگی عروق کرونر به شمار می‎رود. از آن جا که فعالیت ورزشی در کاهش علایم بیماری‎های قلبی موثر است،هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین هوازی شدید بر بیان ژن ICAM-1, VCAM-1, RAGE در بافت قلب رت‎های چاق دیابتی نوع دو بود.

در این مطالعه تجربی، 14 سر موش صحرایی دیابتی شده نژاد ویستار (میانگین وزن 20±220 گرم)  با رژیم غذایی پرکالری دیابتی به طور تصادفی به دو گروه (کنترل و تمرین هوازی شدید) تقسیم شدند. پروتکل تمرینی به مدت 6 هفته به تعداد 5 جلسه در هفته در قالب دویدن روی تردمیل با تکرارهای 30 ثانیه‎ای و استراحت فعال 2 دقیقه‎ای بین هر تکرار بود. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی خون گیری انجام شد. نتایج با استفاده از آزمون T مستقل بررسی شد.

نتایج نشان داد تمرین هوازی شدید بر بیان ژن  ICAM-1و VCAM-1 تاثیر معناداری دارد(001/0=p). با این حال بر بیان ژنRAGE  تاثیر معناداری نداشت(34/0=p).

با توجه به کاهش معنادار در بیان ژن ICAM-1 و VCAM-1 در بافت قلب رت‎های دیابتی نوع دو در اثر تمرین هوازی شدید، به نظر می‎رسد تمرین هوازی در شرایط دیابت یک روش تاثیر گذار بر کاهش فعالیت آبشار سیگنالینگی مسیرهای پاتوژنز در قلب رت‎های دیابتی نوع دو می‎باشد.