ارائه الگوی مدیریت بحران اجتماعی تحت اثر زلزله و اصلاح ساختار تقسیم بندی شریانهای حیاتی

خسارات تنها به زمان وقوع زلزله متعلق نیست؛ بلکه بعد از وقوع زلزله نیز آثار منفی و نامطلوبی مانند بزهکاری در جامعه برجای می ماند؛ بنابراین باتوجه به خسارات وارده، برای کسانی که از زلزله جان سالم به در برده اند نیز در صورت اختلال در خدمات رسانی صدمات جبران ناپذیری در بر خواهد داشت. در این پژوهش سعی شده است ضمن بررسی وضعیت اثر زلزله بر شریانهای حیاتی رابطه تاثیر زلزله بر ساختار زیربنایی و نقش این پدیده بر مدیریت بحران اجتماعی مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد؛ هم چنین با ایجاد یک الگوی علی و الگوی پیشنهادی بین زلزله و افزایش بحرانهای اجتماعی، طبقه بندی جدیدی برای سامانه شریانهای حیاتی ایجاد، و زمینه کاهش بحرانهای اجتماعی فراهم شود. برای اینکه بتوان عملکرد مناسبی را در وضعیت های متفاوت قبل، هنگام و بعد از زلزله درباره بحرانهای اجتماعی عرضه کرد، لازم است همبستگی بین فعالیتها ایجاد شود؛ بدین منظور تشکیل ستادی تحت عنوان ستاد بحران براساس راهبردهای مورد نیاز و کارآمد به همراه چگونگی اجرا و آموزش لازم، ضروری به نظر می رسد.