بررسی پایداری مناطق مختلف شهر کرمانشاه با رویکرد توسعه پایدار

توسعه پایدار تعادل بین ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی است که هدف آن بهبود شرایط کیفی زندگی انسان می باشد. هدف از این پژوهش، بررسی مناطق شش گانه شهر کرمانشاه بر پایه شاخص های توسعه پایدار شهری می باشد.

نوع تحقیق کاربردی و روش بررسی آن توصیفی- تحلیلی است. در این مطالعه سطح توسعه یافتگی مناطق مختلف شهرکرمانشاه با استفاده از سه روش SAW، ELECTRE و TOPSIS در تلفیق با روشShannon's entropy  و با بهره گیری از 44 شاخص موثر در توسعه پایدار شهری و در نرم افزارهای Electre, Topsis, Excel, Shannon's entropy, Spss در سال 1396 مورد بررسی قرار گرفته است.

نتایج این مطالعه حاکی از آن است که در هر سه روش به کار برده شده، مناطق 4 و 1 از پایداری بالاتری برخوردار بوده اند. در حالی که مناطق 3 و 2 پایداری متوسط و مناطق 5 و 6 پایداری کمتری را نشان داده اند. نتایج حاصل از آزمون فریدمن نیز نشان می دهد که در رتبه بندی مناطق شهری، تفاوت معنی داری بین سه مدل به کار برده شده وجود ندارد.

با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش، میزان برخورداری مناطق مختلف از خدمات و امکانات شهری به صورت یکسان نمی باشد. بنابراین برقراری ارتباط هماهنگ بین شش منطقه شهر کرمانشاه برای نیل به توسعه پایدار ضروری به نظر می رسد.