مقایسه راستای اندام تحتانی در افراد مبتلا به کمردرد با افراد سالم

هدف از تحقیق حاضر مقایسه راستای اندام تحتانی در کارمندان مرد و زن مبتلابه کمردرد و سالم بود. آزمودنی های مبتلابه کمردرد را 43 مرد و زن با میانگین سنی 3/97 ± 36/91 سال تشکیل می داد که از طریق پرسشنامه درد نوردیک به صورت هدفمند انتخاب شده بودند، 43 مرد و زن سالم با میانگین 4/12 ± 37/88 سال که دارای ویژگی های انتروپومتریک مشابه با گروه کمردرد بودند نیز به به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شدند. سپس زاویه پیچش درشت نی و زاویه پیچش استخوان ران با استفاده از گونیامتر، نوع پا توسط شاخص قوس کف پا، فاصله بین دو کندیل و فاصله بین دو قوزک توسط کالیپر اندازه گیری شد. داده های جمع آوری شده توسط نرم افزار spss نسخه 19 و آزمون های آماری t مستقل، خی دو تجزیه وتحلیل شد. تمام داده ها در سطح معنی داری 0/05 تجزیه وتحلیل شد. نتایج تحقیق نشان داد که؛ بین وضعیت کف پای افراد مبتلابه کمردرد با افراد سالم تفاوت معنی داری وجود دارد (0/05 > p). درحالی که بین میزان چرخش درشت نی، میزان آنتی ورژن استخوان ران و وضعیت زانوی افراد سالم و مبتلابه کمردرد تفاوت معنی داری وجود ندارد (0/05< p).