مقایسه ی اثربخشی تکنیک های مقابله با استرس و راهبردهای خودتنظیمی بر میزان قند خون بیماران دیابتی

هدف از این مطالعه مقایسه اثربخشی تکنیک های مقابله با استرس و راهبردهای خودتنظیمی بر میزان قند خون بیماران دیابتی می باشد.

روش ها: 

روش تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و به صورت تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بوده است. بدین منظور از بین بیماران مبتلا به دیابت مراجعه کننده به مرکز دیابت شهر بوشهر، 45 نفر به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر در هر گروه) و در یک گروه کنترل (15 نفر) به روش نمونه گیری هدفمند با جایگزینی تصادفی انتخاب شدند. به گروه های آزمایش تکنیک های مقابله با استرس و راهبردهای خودتنظیمی به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای آموزش داده شد. در این تحقیق برای سنجش قندخون از دستگاه گلوکومتر اکیوچک اکتیو استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش 25 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. مرحله ی پیگیری با فاصله دو ماه پس از مداخله درمانی انجام شد.

یافته ها:

 آموزش به دو شیوه ی تکنیک های مقابله با استرس و راهبردهای خودتنظیمی سبب کاهش قندخون بیماران دیابتی شده است (0001/0=P) و تاثیر آن در طول زمان پایدار بوده است (05/0>P). همچنین بین اثربخشی تکنیک های مقابله با استرس و راهبردهای خودتنظیمی بر میزان قند خون بیماران دیابتی تفاوت معنی داری وجود دارد (05/0>P)؛ به طوریکه آموزش تکنیک های مقابله با استرس تاثیر بیشتری بر کاهش میزان قند خون بیماران دیابتی داشته است.

نتیجه گیری: 

نتایج حاصل از پژوهش حاضر بیانگر آن است که آموزش تکنیک های مقابله با استرس و راهبردهای خودتنظیمی می تواند به طور قابل توجهی میزان قندخون بیماران دیابتی را کاهش دهد و در درمان دیابت موثر واقع شود.