ارائه الگوی ساختاری حل خلاق مسئله مدیران براساس تصمیم گیری با میانجیگری خلاقیت در دانشگاه آزاد اسلامی استان تهران

پژوهش حاضر با هدف ارایه الگوی ساختاری حل خلاق مسئله مدیران براساس تصمیم گیری با میانجیگری خلاقیت در دانشگاه آزاد اسلامی استان تهران انجام گرفته است. این پژوهش از نوع کاربردی، توصیفی - همبستگی است و جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مدیران دانشگاه آزاد اسلامی استان تهران در سال تحصیلی 1398-1397 می باشد که از جامعه مذکور به حجم 1300 نفر، با استفاده از جدول کرجسی و مورگان 297 نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه حل خلاق مسئله مدیران باسادر (1995)، تصمیم گیری اسکات و بروس (1995) و خلاقیت تورنس (1979) استفاده شده بود. برای تحلیل داده ها از مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج نشان داد که تصمیم گیری به صورت معنادار حل خلاق مسئله را در مدیران دانشگاه آزاد پیش بینی می کند. خلاقیت به صورت معنادار حل خلاق مسئله را در مدیران دانشگاه آزاد پیش بینی می کند و خلاقیت رابطه بین تصمیم گیری و حل خلاق مسئله را در مدیران دانشگاه آزاد میانجیگری می کند.