چارچوب سرمایه اجتماعی برای موسسات حسابرسی ایران

موسسه حسابرسی با مسایل پیچیده ای از قبیل تضاد منافع، رقابت حاد، کمبود سرمایه فکری، توسعه نیافتگی و فاصله انتظارهای ذینفعان مواجه است. از سوی دیگر، تیوری سرمایه اجتماعی به عنوان راه حلی بنیادین برای ایجاد مصالحه در تضادها و تقویت اعتماد، تعاون، هم افزایی و توسعه شناخته می شود. در این راستا، هدف پژوهش حاضر، تبیین تیوری سرمایه اجتماعی در بافت موسسات حسابرسی ایران است. بدین منظور، در مطالعه حاضر از روش کیفی تیوری داده بنیاد و گردآوری داده سه گانه شامل 25 مصاحبه نیمه ساختاریافته، 38 مصاحبه ثانویه و تحلیل کیفی 548 سند از نشریه های حرفه ای کشور استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که سرمایه اجتماعی موسسات حسابرسی ایران از دو منظر درون سازمانی و برون سازمانی و سه بعد ساختاری، شناختی و رابطه ای قابل تبیین می باشد. به طور خلاصه، بعد ساختاری شامل تشکیلات، نقش ها و روابط درونی و بیرونی موسسه، بعد شناختی شامل هنجارها و سیاست های موسسه در تعامل های درونی و بیرونی، و بعد رابطه ای شامل اعتماد، سرمایه فکری، هم افزایی و مشروعیتی است که به واسطه مقوله های دو بعد دیگر عاید موسسه می شود. هر یک از ابعاد چارچوب پژوهش، مقوله ها و مفاهیم زمینه ای متعددی را تبیین می کنند که در مجموع، یک سازه تیوریک جامع و منسجم برای اعتلاء و توسعه موسسات حسابرسی کشور فراهم می آورند.