رویکرد جمهوری اسلامی ایران به آموزش حقوق بشر در پرتو اسناد بین المللی (مطالعه موردی نهاد حقوق بشر سازمان ملل)

حقوق بشر موضوعی جهانی و فراگیر است که به فراخور نیازهای هر جامعه و بر اساس مقتضیات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و ایدیولوژیکی چهره های متفاوتی پیدا می کند. اعلامیه حقوق بشر سازمان ملل متحد علاوه بر اصول خاص خود، رویکرد آموزش حقوق بشر را نیز مورد توجه قرار داده است. ج.ا.ایران با توجه به پذیرش اعلامیه حقوق بشر، رویکرد آموزش حقوق بشر را با توجه به محتوای حقوق بشر اسلامی و با در نظر گرفتن ملاحظات داخلی در نظر گرفته است. با توجه به همین رویکرد، سوال پژوهش حاضر این است که وجه تمایز رویکرد ج.ا. ایران نسبت به آموزش حقوق بشر در پرتو اسناد بین المللی از جمله نهاد حقوق بشر سازمان ملل متحد شامل چه مواردی است؟ یافته ها نشان می دهد که آموزش حقوق بشر اسلامی در مقایسه با رویکرد نهادی بین المللی، وجهی دینی دارد و بر همزمانی حقوق و تکالیف توجه نشان می دهد. به علاوه اینکه، آموزش حقوق بشر می بایست معطوف به ترویج اصول کرامت، معنویت، توجه به کمال و سعادت انسانی و همچنین بنیادهای الهی برای سعادت انسانی باشد. در این صورت است که رویکردهای موجود توسط نهادهای بین المللی از جمله نهاد حقوق بشر سازمان ملل مورد انتقاد قرار می گیرند. روش پژوهش حاضر توصیفی -تحلیلی و شیوه جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای است.