بررسی رابطه پوسیدگی های شدید دندانی در دوران کودکی با شاخص توده بدن در کودکان 6-3 ساله

پوسیدگی شدید زودرس دوران کودکی (S-ECC)، نوع حاد پوسیدگی دندانی است که با ایجاد درد و ناراحتی بر کیفیت تغذیه و رشد کودک اثرات نامطلوبی می گذارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط پوسیدگی زودرس شدید دوران کودکی با نمایه توده بدنی (BMI) در کودکان 6-3 سال مهدکودک های شهرستان ساری در سال1396 انجام شد. در این مطالعه توصیفی  401 کودک 6-3 سال سالم از نظر سیستمیک، به روش تصادفی از مهدکودک های شهر ساری انتخاب شدند. پس از تکمیل پرسشنامه، شاخص های قد، وزن و dmft (طبق استاندارد who) ثبت و از نظر ارتباط بین BMI و S-ECC مورد بررسی قرار گرفتند. از آزمون کا-اسکویر و رگرسیون لوجستیک جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: در مجموع تعداد 188 نفر (8/46 درصد) مبتلا به s-ECC و 213 نفر (53 درصد) سالم بودند. همچنین از نظر وضعیت توده بدنی 1/38  درصد در محدوده نرمال، 1/28 درصد در محدوده اضافه وزن، 7/19 درصد در محدوده چاقی و 7/13 درصد در محدوده کمبود وزن قرار داشتند. متوسط dmft جامعه آماری 5/3 و متوسط سن جامعه آماری 7/4 سال بوده است. براساس تجزیه و تحلیل داده ها، متغیرهای سن، وضعیت BMI (چاقی و کمبود وزن)، مصرف شیر حین خواب و مصرف تنقلات با بروز s-ECC رابطه معنادار و مستقیم داشت. (001/0p <) طبق این مطالعه، ارتباط مثبت بین s-ECC با چاقی و کمبود وزن براساس نمودار وضیعت BMI مرکز کنترل بیماری ها وجود داشته است.