نقش واسطه ای پرخاشگری در رابطه تعلل ورزی با اعتیاد به اینترنت در نوجوانان

عدم تحمل ناکامی نقش مرکزی در تعلل ورزی دارد که پرخاشگری را منجر می شود. دانش آموزانی که درگیر اعتیاد به اینترنت هستند، به احتمال بیش تری گرایش به رفتارهای تعلل ورزانه دارند. هدف پژوهش حاضر تعیین نقش واسطه‌ای پرخاشگری در رابطه تعلل ورزی با اعتیاد به اینترنت در نوجوانان بود.

روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش حاضر شامل نوجوانان سنین مقطع متوسطه در مراکز فرهنگی، آموزشی، ورزشی و تفریحی در نیمسال تحصیلی دوم 96-1395 شهر تهران بود که از میان آن ها 250 نفر به روش نمونه برداری در دسترس و داوطلبانه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل آزمون اعتیاد به اینترنت یانگ (1998)؛ مقیاس پرخاشگری باس و پری (1992)؛ مقیاس تعلل ورزی تاکمن (1991) بود. داده ها با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری تحلیل شدند.

نتایج پژوهش حاضر نشان داد ضریب مسیر کل بین تعلل ورزی و اعتیاد به اینترنت مثبت و در سطح 01/0 معنادار است (01/0>P، 687/0=β). ضریب مسیر بین پرخاشگری کلامی (01/0>P، 275/0=β) و پرخاشگری بدنی (01/0>P، 518/0=β) با اعتیاد به اینترنت مثبت و در سطح 01/0 معنادار است. ضریب مسیر بین تعلل ورزی و پرخاشگری کلامی (01/0>P، 673/0=β) و تعلل ورزی و پرخاشگری بدنی (01/0>P، 702/0=β) مثبت و در سطح 01/0 معنادار است. ضریب مسیر غیر مستقیم بین تعلل ورزی و اعتیاد به اینترنت مثبت و در سطح 01/0 معنادار است (01/0>P، 548/0=β).

با افزایش تعلل ورزی و سرخوردگی پرخاشگری ظاهر می شود. اینترنت احتمالا عرصه را به ویژه برای نوجوانان با گرایش های پرخاشگرانه برای پرورش، هویت ایده آل خود در جبران نواقص خود در دنیای واقعی فراهم می کند.