بررسی اثر حلال و روش استخراج بر محتوی فیتوشیمیایی و فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره برگ مورینگا الیفرا (Moringa oleifera)

گیاهان منبع غنی از ترکیبات فنلی هستند که مهم ترین آنتی اکسیدان های طبیعی به شمار می روند. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر روش های استخراج و اثرحلال های مختلف بر راندمان استخراج، محتوی فنل کل، فلاونویید کل و فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره برگ گیاه مورینگا الیفرا بود. بدین منظور برگ ها بعد از خشکاندن آسیاب شد و عصاره با استفاده از حلال های آب مقطر، استون و متانول با روش های خیساندن، سوکسله و امواج غیرمستقیم اولتراسونیک با فرکانس 70 کیلوهرتز استخراج شد. محتوی کل ترکیبات فنلی با روش فولین -سیوکالتیو و محتوی تام ترکیبات فلاونوییدی با روش رنگ سنجی کلرید آلومینیوم اندازه گیری شد. برای اندازه گیری فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره ها از روش مهار رادیکال های آزاد 2 و 2 دی فنیل 1-پیکریل هیدرازیل (DPPH) استفاده شد. فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره ها با اسید آسکوربیک مقایسه گردید. بالاترین راندمان استخراج مربوط به عصاره استحصال شده با حلال استون و روش استخراج سوکسله (0.34±24.40 درصد) بود. متانول در روش استخراج سوکسله بالاترین تاثیر را بر محتوی فنل کل (1.35±24.79 میلی گرم گالیک اسید در گرم عصاره خشک) و فلاونویید کل (1.45±81.14 میلی گرم کویرستین در گرم عصاره خشک) نشان داد. در همه نمونه ها با افزایش غلظت عصاره، میزان مهار رادیکال های آزاد DPPH افزایش یافت و بالاترین قدرت حذف رادیکال های آزاد در عصاره متانولی حاصل از روش استخراج سوکسله (0.65±49.975=50 IC میکروگرم در میلی لیتر) مشاهده شد. در نهایت می توان نتیجه گرفت متانول بهترین حلال و استخراج با سوکسله بهترین روش برای استخراج ترکیبات فنلی و فلاونوییدی از برگ مورینگا الیفرا می باشد.