اثر حفاظتی پپتیدهای زیست فعال بر شاخص‏ های مورفولوژیک لوله های سمینیفروس و مانایی اسپرم در رت های نر تیمار شده با آنتی بیوتیک اوفلوکساسین

در این تحقیق تاثیرات استفاده از پپتیدهای زیست فعال استخراج شده از ضایعات موتوماهیان بر فعالیت آنتی اکسیدانی، شاخص های اسپرمی، قطر لوله های منی ساز، ضخامت لایه اپیتلیوم و همچنین آسیب DNA در بافت بیضه رت های تیمار شده با آنتی بیوتیک اوفلوکساسین بررسی شد. برای این منظور تعداد 36 عدد رت نر نژاد ویستار سالم با وزن اولیه 40±200 گرم به 6 قفس منتقل شدند و به مدت 45 روز با تیمارهای غذایی(گروه C کنترل، گروه P 20 میلی گرم پپتید، گروه OF72 و OF360 به ترتیب 72 و 360 گرم اوفلوکساسین، گروه OFP72 و OFP360 به ترتیب 72 و 360 گرم اوفلوکساسین + 20 میلی گرم پپتید) تغذیه شدند. در انتهای دوره آزمایش نتایج تحقیق نشان داد که ظرفیت تام آنتی اکسیدانی در رت هایی که از آنتی بیوتیک و پپتید تغذیه کرده بودند به طور معنی دار نسبت به تیمار کنترل افزایش یافته بود (P