اثر دوره های تمرینی کوتاه مدت اینتروال بر آمادگی و کاهش وزن دختران غیرورزشکار

با توجه به افزایش چاقی و کم تحرکی در جامعه امروزی، تشویق و ترغیب افراد جامعه به انجام فعالیت های بدنی مناسب و علمی و بررسی برنامه های ورزشی با ساختار مختلف امری مهم است. در این پژوهش اثر 30 دقیقه دوره های کوتاه مدت دویدن اینتروال (4 دوره × 7:30 دقیقه) با شدت متوسط 60- 75% ضربان قلب ذخیره به مدت 6 هفته بر ترکیب بدن و آمادگی هوازی، دختران دانشجوی غیرورزشکار بررسی شده است. بدین منظور 26 دانشجوی دختر غیرورزشکار 19 تا 23 سال با درصد چربی بزرگتر از 30، و بیشینه اکسیژن مصرفی (VO2max) زیر 40 میلی لیتر/کیلوگرم/دقیقه؛ به صورت تصادفی در دو گروه تمرین (16 = n)، و کنترل (10 = n) تقسیم بندی شدند. وزن، شاخص توده بدن، درصد چربی زیرپوستی، توده بدون چربی و VO2max به عنوان شاخص های سلامتی افراد؛ قبل و پس از شش هفته مورد اندازه گیری قرار گرفت. یافته های تحقیق حاضر نشان داد که شش هفته تمرین دویدن اینتروال باعث بهبود در متغیرهای ترکیب بدن و آمادگی هوازی دختران غیرورزشکار شده است. به این معنی که درنتیجه ی اجرای شش هفته تمرین دویدن اینتروال، کاهش معناداری در درصد چربی زیر پوستی، وزن و شاخص توده بدن دختران غیرورزشکار مشاهده شد و همچنین VO2max دختران غیرورزشکار تحقیق پس از 6 هفته تمرین اینتروال افزایش معناداری نشان داد (0/05 ≥ p) در حالی که تغییرات توده بدون چربی این گروه تمرینی معنی دار نبوده است. یافته های پژوهش حاضر بیانگر اهمیت ترکیب دوره های کوتاه مدت کار و استراحت برای 30 دقیقه در روز می باشد. این تحقیق منحصرا به نقش موثر برنامه تمرین تناوبی کوتاه مدت در تحریک و تغییر سازگاری های فیزیولوژیکی و در نتیجه بهبود عملکرد دستگاه قلبی عروقی و ترکیب بدن دختران غیرورزشکار اشاره دارد.