تدوین استراتژی پیشگیری از اثر اعمال ناایمن (خطاهای انسانی) در بروز حوادث ورزشی

همانند سایر بخش های شغلی، در فعالیت های ورزشی اشتباهات و رفتارهای ناایمن علت اصلی وقوع حوادث می باشند. با توجه به پیامدهای زیانبار حوادث ورزشی شناسایی راه هایی برای کنترل و کاهش این اعمال ناایمن ضروری است. از این رو هدف این پژوهش  تدوین استراتژی پیشگیری از اثر اعمال ناایمن در بروز حوادث ورزشی در محیط های ورزشی بود.

روش این پژوهش برحسب هدف، بنیادی و برحسب گردآوری اطلاعات، کیفی- نظریه داده بنیاد با رویکرد گلیزری است. که در سال 1399 انجام شد. بدین منظور،20  نفر از خبرگان آشنا با حوزه ایمنی، طب کار، روانشناسی، حوادث ورزشی و مدیریت ورزشی به صورت هدفمند و براساس راهبرد گلوله برفی برای مصاحبه های عمیق بدون ساختار انتخاب شدند و داده ها به صورت هم زمان با استفاده از مجموعه ای از کدگذاری های باز، انتخابی و نظری تجزیه وتحلیل شدند.

نتایج نشان داد که چهار عامل فرد، سازمان، دانش شغلی و رابطه فرد و سازمان، مقوله های اصلی علل خطاهای انسانی در بروز حوادث ورزشی می باشند. متغیرهای فرد و سازمان به عنوان متغیرهای فرآیندی و دو متغیر دانش شغلی و رابطه فرد و سازمان به عنوان متغیرهای توسعه ای و کمکی نقش اصلی در این زمینه دارند. همچنین چهار مقوله؛ اصلاح نگرش و عملکرد فردی، اصلاح ساختار سازمانی، یادگیری و آموزش مستمر دانش شغلی و بهبود و تقویت مثبت رابطه فرد و سازمان به عنوان راهبردهای اساسی پیشگیری از حوادث تعیین شدند.

با توجه به علل بروز حوادث ورزشی توجه به اصلاح نگرش و عملکرد فردی، اصلاح ساختار سازمانی، یادگیری و آموزش مستمر دانش شغلی و بهبود و تقویت مثبت رابطه فرد و سازمان می تواند ریسک خطرات را کاهش داده و سبب ارتقاء ایمنی گردد و عدم توجه به هر کدام از این عوامل ایمنی را مختل می کند.