بررسی تغییرهای فیزیکی و فیتوشیمیایی بخش های مختلف میوه نارنج در مراحل مختلف بلوغ

به منظور بررسی تاثیر مرحله رسیدن میوه بر ویژگی های فیزیکی و فیتوشیمیایی میوه نارنج، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با دو فاکتور و چهار تکرار انجام شد. فاکتور اول شامل مراحل بلوغ میوه در چهار مرحله (سبز نارس، نیمه رسیده، رسیده و بسیار رسیده) بود. فاکتور دوم، بخش های مختلف میوه نارنج شامل پوست بیرونی (فلاودو)، سپیدبر (آلبیدو)، آب میوه، تفاله و بذر بود. نتیجه ها نشان دهنده تاثیر معنی دار مرحله بلوغ میوه بر بسیاری از ویژگی های اندازه گیری شده (درصد و عملکرد اسانس، تغییرهای وزن تر و خشک بخش های میوه، میزان فلاون و فلاونول، فلاونویید کل، ترکیب های فنولی و درصد فعالیت آنتی اکسیدانی) بود. تغییرهای میزان اسانس در پوست نارنج در محدوده 13/3 % (حجمی-وزنی) تا 30/10 % متغیر بود (کمترین و بیشترین میزان به ترتیب در مرحله بسیار رسیده و مرحله سبز نارس) و در طی بلوغ کاهش محسوسی در میزان آن مشاهده شد. بالاترین فعالیت آنتی اکسیدانی (79/75 درصد) مربوط به بافت سپیدبر میوه در مرحله نیمه رسیده بود. هم چنین با پیشرفت بلوغ، میزان ترکیب های فنولی میوه نارنج کاهش یافت (از 38/12 به 39/6 میلی گرم گالیک اسید بر گرم ماده خشک). به طور کلی، بافت فلاودو در مرحله سبز نارس از نظر بیشتر ویژگی ها، دارای بالاترین میزان ترکیب های زیست فعال بود.