تاثیر تربیت بدنی در مدارس بر انگیزش و رفتار فعالیت بدنی در نوجوانان: بررسی مدل انتقال زمینه ای

هدف از تحقیق حاضر بررسی مدل انتقال زمینه ای نقش تربیت بدنی در مدراس بر انگیزش و رفتار فعالیت بدنی نوجوانان بود. روش تحقیق از نوع توصیفی-همبستگی بود که به روش مقطعی انجام شد. آزمودنی های تحقیق شامل 513 نوجوان پسر و دختر تشکیل بودند که به-صورت نمونه گیری دردرسترس انتخاب شدند. متغیرهای اصلی تحقیق شامل متغیرهای مربوط به نظریه خودتعیین گری (شامل حمایت خودمختاری ادراک شده، انگیزش درونی در کلاس تربیت بدنی، و انگیزش درونی در اوقات فراغت)، و متغیرهای مربوط به نظریه رفتار برنامه ریزی شده (شامل نگرش، هنجارهای ذهنی، و کنترل رفتاری ادراک شده)، تمایل به فعالیت بدنی، و رفتار فعالیت بدنی بودند. داده-های تحقیق با استفاده از پرسشنامه های استاندارد گردآوری شدند. برای تحلیل آماری داده ها از آزمون همبستگی و روش معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد که حمایت خودمختاری ادراک شده با انگیزش درونی در کلاس تربیت بدنی ارتباط معناداری داشته و متعاقبا انگیزش درونی ایجاد شده در محیط ورزش تربیت بدنی در مدرسه به انگیزش درونی برای انجام فعالیت بدنی در اوقات فراغت منتقل شده است. همچنین، نتایج نشان داد که انگیزش درونی در اوقات فراغت با مولفه های نظریه رفتار برنامه ریزی شده ارتباط معناداری دارند. به علاوه، مولفه های نظریه رفتار برنامه ریزی شده (به جز نگرش) با تمایل به فعالیت بدنی ارتباط معناداری دارند. درنهایت، تمایل به فعالیت بدنی با بروز رفتار فعالیت بدنی ارتباط معناداری داشت. این نتایج از مدل انتقال زمینه ای حمایت می کند و نشان دهنده اهمیت محیط تربیت بدنی در مدرسه برای ایجاد انگیزه برای انجام فعالیت بدنی در زمان اوقات فراغت می باشد. این نتایج می تواند برای معلمین تربیت بدنی و مربیان ورزش از اهمیت زیادی برخوردار باشد.