بهایابی مبتنی بر عملکرد در آموزش عالی (مطالعه موردی: دانشگاه شیراز)

ارزیابی عملکرد و پاسخگویی مدیریت نیازمند بهایابی مبتنی بر عملکرد و بهای تمام شده دقیق و موجز می باشد. در همین راستا، هدف از انجام این تحقیق ارایه روشی نوین جهت بهایابی مبتنی بر عملکرد با توجه به چرخه های عملکردی دانشگاهی، در دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی می باشد. این تحقیق یک مطالعه موردی در دانشگاه شیراز برای سال مالی 1396 و ترم اول و دوم سال تحصیلی 96-97 است. رویکرد مورد استفاده در این تحقیق رویکرد استقرایی در اجرای مدل و مبتنی بر یک رویکرد ترکیبی (سیستمی) در طراحی مدل بهایابی مبتنی بر عملکرد می باشد. برای شناسایی و احصای محرک های مربوط به فعالیت ها (برای واحدهای عملیاتی و پشتیبانی) از مشاهده و مصاحبه استفاده شده است. بهای تمام شده کلیه مراکز مسئولیت در دانشگاه شیراز با رویکرد جدید در یازده گام اجرایی (منطبق با ویژگی های محیطی دانشگاه های ایران) تعیین گردیده و با اعمال محرک های خروجی محور (واقعی) بهای عملکرد و هزینه ظرفیت پس از تعیین نسبت های ظرفیت و کارایی محاسبه گردید. در نهایت در این مقاله بهای عملکرد، بهای تمام شده و هزینه ظرفیت به صورت دقیق و سیستمی محاسبه شده است که می تواند مبنایی مناسب برای ارزیابی عملکرد واحد های سازمانی و مدیران سازمان و همچنین پیاده سازی بودجه ریزی مبتنی بر عملکرد باشد.