افشای داوطلبانه اطلاعات غیرمالی و آثار آن ها (با تاکید بر انطباق تئوری های علامت دهی و مشروعیت)

یکی از الزامات رشد و توسعه اقتصادی، دسترسی همه ذینفعان به اطلاعات شفاف است. شرکت هایی که گزارشگری مالی شفاف و قابل قبولی ندارند، با ریسک اعتبار مواجه شده و اطمینان سهامداران را از دست می دهند. کیفیت افشای اطلاعات حسابداری، از عوامل موثر در تعیین کیفیت حسابرسی، مورد توجه گروه کثیری از عموم و استفاده کنندگان اطلاعات حسابداری می باشد. این در حالی است که حتی با افزایش الزامات افشای اجباری، شرکت ها باز هم به فراهم کردن اطلاعات داوطلبانه ادامه می دهند. به این ترتیب، انگیزه چنین رفتارهایی توجه زیادی را به خود معطوف ساخته است که باعث جذاب شدن موضوع افشای داوطلبانه شده است. در مطالعه حاضر تلاش شد تا با تلفیق تیوری های علامت دهی و مشروعیت در مقوله افشای داوطلبانه اطلاعات غیرمالی، نقش آفرینی این اطلاعات در قالب یک چارچوب و چند مدل رگرسیونی مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور از داده های 102 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی ده ساله 1388 تا 1397 استفاده شد. نتایج بررسی ها نشان داد که افشای داوطلبانه اطلاعات غیرمالی موجب کاهش هزینه های نمایندگی، ریسک پیش رو، هزینه حقوق صاحبان سهام و هزینه بدهی و موجب تقویت نقدشوندگی سهام شرکت و ارزش بازار شرکت می گردند.