تاثیر مکمل ال-کارنیتین در جیره ی جوجه خروس های نابالغ بر بافت شناسی بیضه، شاخص های اسپرماتوژنز و لیپوپروتئین های پلاسما در پیک تولید

پروفایل لیپوپروتیین پلاسما یکی از مکانیسم های موثر در توسعه ی بافت بیضه و فرآیند اسپرماتوژنز در خروس ها است.

مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر مکمل ال-کارنیتین در جیره ی جوجه خروس های نابالغ بر هیستولوژی بیضه، شاخص های اسپرماتوژنز و لیپوپروتیین های پلاسما در پیک تولید اجرا شد.

روش ‎کار:

 12 قطعه خروس مادر گوشتی سویه ی راس (12 هفتگی) به مدت 22 هفته، در یک طرح کاملا تصادفی با دو تیمار (سطوح صفر و 250 میلی گرم بر کیلوگرم ال-کارنیتین در جیره) و شش تکرار استفاده شد. برنامه ی خوراک دهی و نوردهی بر اساس کاتالوگ سویه ی راس 308 انجام گرفت. برای دستیابی به اهداف تحقیق، در سن 34 هفتگی به طور تصادفی چهار پرنده از هر تیمار انتخاب و پس از خونگیری از سیاهرگ زیر بال کشتار شدند. در نهایت غلظت کلسترول، LDL و HDL پلاسما با استفاده از کیت تجاری مخصوص و شاخص های بافتی بیضه (تعداد سلول های اسپرم ساز، سلول های سرتولی، قطر لوله منی ساز، ارتفاع اپی تلیوم منی ساز، ضریب تمایز لوله ای و ضریب اسپرماتوژنز) پس از تهیه مقاطع پارافینی پنج میکرومتری، با نرم افزار SAS بررسی شدند.

نتایج نشان داد که تعداد لوله های منی ساز و سلول های سرتولی به طور معنی داری تحت تاثیر ال-کارنیتین جیره ای قرار گرفت (05/0>p). مکمل سازی ال-کارنیتین در جیره جوجه خروس ها پیش از بلوغ جنسی باعث افزایش معنی داری در شاخص اسپرماتوژنز (003/0>p)، و شاخص تمایز لوله ای (02/0>p) شد. میزان HDL به طور معنی داری تحت تاثیر مکمل ال-کارنیتین قرار گرفت (007/0>p). یک تمایل به معنی داری در غلظت LDL  (09/0=p)، و نسبت HDL/LDL (059/0=p)، بین تیمارها مشاهده شد، ولی بین تیمارها تفاوت معنی داری از لحاظ کلسترول مشاهده نشد.

نتیجه گیری نهایی: 

بر اساس نتایج این مطالعه، تغذیه جوجه خروس های نابالغ با 250 میلی گرم ال-کارنیتین توسعه ی بافت بیضه و فرآیند اسپرماتوژنز را بهبود می بخشد.