مقایسه اثربخشی درمان پذیرش و تعهد و بهزیستی درمانی بر امید به زندگی و سلامت روان شناختی در بیماران افسرده غیربستری سالمند

بیماران افسرده با مشکلاتی در زمینه امید به زندگی و سلامت روان شناختی مواجه هستند. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین و مقایسه اثربخشی درمان پذیرش و تعهد و بهزیستی درمانی بر امید به زندگی و سلامت روان شناختی در بیماران افسرده غیربستری سالمند انجام شد.

مواد و روش ها:

 این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش بیماران افسرده غیربستری سالمند مراجعه کننده به مراکز و کلینیک های خدمات روان شناختی شهر اهواز در فصل بهار سال 1399 بودند. تعداد 75 نفر با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با روش تصادفی در سه گروه مساوی جایگزین شدند. گروه های آزمایش به تفکیک 10 جلسه 90 دقیقه ای تحت درمان پذیرش و تعهد و بهزیستی درمانی قرار گرفتند و گروه کنترل آموزشی ندید. ابزارهای پژوهش مقیاس های افسردگی سالمندان Yasavage و Sheikh، امید به زندگی Snyder و همکاران و سلامت روان شناختی Najarian و Davodi بودند. داده ها با آزمون های مجذور کای، تحلیل کوواریانس چندمتغیری و آزمون تعقیبی Bonferroni تحلیل شدند.

یافته ها: 

یافته ها نشان داد که گروه ها از نظر جنسیت، سن و سطح تحصیلات تفاوت معنی داری نداشتند (05/0<P). همچنین، هر دو روش درمان پذیرش و تعهد و بهزیستی درمانی در مقایسه با گروه کنترل باعث بهبود معنی دار امید به زندگی و سلامت روان شناختی شدند (001/0>P)، اما بین دو روش در بهبود متغیرها تفاوت معنی داری وجود نداشت (05/0<P).

نتیجه گیری: 

بر اساس نتایج، درمانگران و متخصصان سلامت می توانند از هر دو روش درمان پذیرش و تعهد و بهزیستی درمانی برای بهبود ویژگی های مرتبط با سلامت به ویژه بهبود امید به زندگی و سلامت روان شناختی استفاده نمایند.