بررسی و تحلیل آراء مختلف دستوریان درباره یک نکته مهم دستوری (شناسای ضمیر)

 موضوع این پژوهش بررسی نقش وابسته های بعد از ضمایر متکل م و مخاطب جمع (ما و شما) در زبان فارسی است. این موضوع در زبان عربی به باب «اختصاص»مشهور است و به چنین وابسته هایی مخصوص گفته میشود که از منصوباتص و دقیق وجود است اما در زبان فارسی، برای این گونه وابسته ها، اسمی مشخ ندارد. گروهی از دستورنویسان اصا به چنین موردی نپرداخته اند؛ پارهای، آنها رابدل (و عطف بیان) نامیده اند و خیامپور به چنین وابسته ای مسندالیه (فاعل) گفته است. با توجه به نقش قواعد دستوری در آموزش زبان و نیز به دلیل تشتت آراءدر این باب، پرداختن به این مساله ضروری به نظر میرسد. برای این منظوراز جامعه آماری - که کتب و مقالات چاپ شده دستوری است- بیش از پانزده کتاب دستور، به عنوان نمونه انتخاب شده و در آنها به بررسی مقوله های مرتبط بااین مساله (بدل و عطف بیان) پرداخته شده است. تحقیق از نوع کتابخانه ای و به شیوه توصیفی - تحلیلی، انجام شده است. نتیجه نشان میدهد که بدل یا عطف بیان یا مسندالیه نامیدن چنان وابسته هایی دقیق و علمی نیست. مطالعه این مقاله،درک درستتری از این مقوله به دست میدهد.