تبیین و بررسی میزان تاثیرگذاری مولفه های چیدمان فضایی بر امنیت کودکان با تاکید بر برنامه ریزی بهینه شهری (مطالعه موردی: پارک های محله ای منطقه 2 شهرداری تهران)

پرورش خلاقیت و توانمندی های کودکان از ضروریات اجتماعی است که یکی از مکان های مهم برای تحقق آن پارک-های محله ای هستند. هدف پژوهش حاضر نیز شناسایی جامع مولفه های چیدمان فضا در جهت تامین امنیت کودکان در پارک های محله ای است. روش پژوهش کاربردی- توصیفی است. ابتدا با روش تحلیل محتوای کیفی، شاخص های تبیین کننده چیدمان فضا و امنیت کودکان در پارک های محله ای ارایه و از طریق گردآوری داده های حاصل از مصاحبه-های مراجعان پارک های محله ای تاثیر مولفه های چیدمان فضا بر امنیت کودکان بررسی گردید. نمونه آماری انتخابی به روش خوشه بندی 156 نفر می باشند. داده های گردآوری شده از طریق نرم افزار آماری SPSS و با آزمون های کمی تحلیل گردید. نتایج حاکی از آن است که همبستگی قوی بین متغیرهای چیدمان فضا و امنیت کودکان در پارک های محله ای وجود دارد. همچنین، برای تحلیل عمیق تاثیر مولفه های چیدمان فضا بر امنیت کودکان در پارک های محله ای از تکنیک های مشاهده و ثبت الگوهای تحلیلی چیدمان فضا با استفاده از نرم افزارDepth map بهره گرفته شد و درنهایت، نتایج تحلیل برای 5 پارک محله ای منطقه2 تهران مشتمل بر پارک «نیایش»، «گلدشت»، «مروارید»، «پرستو» و «میثاق» نیز ارایه گردید.