واکاوی تاثیر نظریه انتظار در کارکرد جریان های سیاسی در جامعه مطلوب اسلامی

رفتار جریان های سیاسی به عنوان عامل هنجارسازی و بی هنجاری در جامعه، همواره مورد دغدغه اندیشمندان بوده است. محققان برای ایجاد کنشی مطلوب در جریان های سیاسی به نظرات مختلفی معتقد گشته اند؛ اما تشتت در نظریات، دلیلی بر ناکارآمدی آنها در همسان سازی رفتار جریان های سیاسی با نظام اجتماعی می باشد. مسلما برآیند فکری جریان های سیاسی در رفتار آن ها متبلور می گردد. بدین سبب ساخت فکری جریان های سیاسی بر مناسبات همسو با جامعه سیاسی جهت بروز رفتار سیاسی مطلوب از اهمیت بالایی برخوردار است. اندیشه انتظار به عنوان راهبردی در مطلوب سازی کنش جریان های سیاسی، ظرفیت سازمان دهی فکری جریان های سیاسی را برای ایجاد یک جامعه مطلوب اسلامی دارد؛ بنابراین هدف تحقیق پیش رو، واکاوی تاثیر نظریه انتظار در کارکرد جریان های سیاسی برای ایجاد یک جامعه مطلوب اسلامی است.

روش شناسی پژوهش: 

این مقاله با بهره مندی از روش کتابخانه ای و نگرشی توصیفی - تحلیلی به تاثیر نظریه انتظار در کارکرد جریان های سیاسی در ایجاد جامعه مطلوب اسلامی می پردازد.

یافته ها: 

این پژوهش، با ابتنای بر چارچوب نظری برگرفته از نگرش سه لایه ای حضرت امام به انسان (بینش، گرایش، کنش) به این مسئله دست یافت که فرهنگ انتظار می تواند در ابعاد بینشی (مبانی فکری)، گرایشی و ارزشی (اخلاق)، و کنشی (رفتار) جریان های سیاسی را ساماندهی نماید.

مقوله انتظار در بعد نرم افزاری (بینش و گرایش) به ارایه انسجام فکری، تعهد به مولفه های اخلاقی در عمل سیاسی، انگیزه های سیاسی مطلوب، امید اجتماعی و ایجاد روحیه صبر و استقامت و در بعد سخت افزاری (کنش) به کنترل اجتماعی، جامعه پذیری سیاسی، تعامل با نظام سیاسی، همبستگی اجتماعی، مشارکت سیاسی مطلوب و ثبات سیاسی در نظام اجتماعی می پردازد.