بررسی سیاست های کلان حمل ونقل عمومی در شهر تهران؛ ضرورت وجود بسته سیاستی هماهنگ

مقاله حاضر سیاستهای کلی حمل ونقل در شهر تهران را از منظر توجه به حمل ونقل عمومی مورد نقد قرار داده و بسته سیاستی مطلوب را پیشنهاد می نماید. در سالهای گذشته براساس آمار و اطلاعات، اگرچه گسترش حمل ونقل عمومی در دستور کار شهرداری بوده، اما تسهیل عبورومرور وسایل نقلیه شخصی، منابع بیشتری را بخود اختصاص داده است. درنتیجه براساس نظریه انتخاب عقلایی و فرض انسان اقتصادی که برای بیشنیه کردن رضایتمندی خود به هزینه-فایده دست می زند، افراد عموما استفاده از خودروی شخصی را بر حمل ونقل عمومی ترجیح میدهند. سیاست مطلوب، حرکت به سمت حمل ونقل عمومی پایدار خواهد بود. این مقاله، اصلاح وضعیت حمل ونقل را در درجه نخست نیازمند تغییر نگرشی در سیاستگذاران دانسته و در وهله دوم وجود یک بسته سیاستی هماهنگ را ضروری میداند؛ چراکه انجام پاره ای اصلاحات در عین حال ثابت بودن برخی متغیرهای دیگر، نه تنها وضعیت را بهبود نمیبخشد، بلکه فشار مضاعف بر مردم و منابع وارد میسازد. بنابراین هماهنگی در اجرای عناصر بسته سیاستی در ارتباط با یکدیگر، کلید موفقیت آن خواهد بود.