بررسی استریولوژیک حجم ساختارهای کلیه در پانکراتیت القا شده توسط ال- آرژینین و نقش درمانی پانکراتین

 هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی استریولوژیک تاثیر حفاظتی پانکراتین بر تغییرات مورفولوژیک ایجاد شده در ساختارهای کلیوی موش به دنبال تیمار با ال- آرژینین بود.

برای انجام تحقیق، 50 موش سوری نر بالغ با وزن 2±30 گرم به 5 گروه (مساوی) دسته بندی شدند. در گروه کنترل، هیچ گونه تجویزی صورت نگرفت. گروه های القای پانکراتیت، 2 دوز 300 و 400 میلی گرم در 100 گرم وزن بدن ال- آرژینین دریافت کردند. به گروه های القای پانکراتیت با 2 دوز متفاوت، داروی درمانی 5/3 واحد لیپاز- پانکراتین تجویز گردید. تمام تیمارها به مدت 3 روز متوالی یک بار در روز، محلول ال- آرژینین دریافت کرده و 72 ساعت بعد، محلول لیپاز- پانکراتین به مدت 20 روز به گروه های پانکراتیت تجویز گردید.

نتایج نشان داد که به دنبال پانکراتیت تجربی، به استثنای حجم بخش مرکزی، کاهش حجم قشر کلیه، حجم لوله های پیچیده نزدیک و دور و نیز گلومرول ها در گروه های تیمار نسبت به گروه کنترل دیده شد. با تجویز لیپاز- پانکراتین همراه با ال-آرژینین، مقادیر میانگین حجم فاکتورهای بخش قشری، لوله های پیچیده نزدیک و گلومرول ها به گروه کنترل نزدیک شده بود.

براساس بررسی نهایی یافته ها، محلول لیپاز- پانکراتین می تواند تا حدی در کاهش تاثیرات پانکراتیت القا شده توسط دوز بالای ال- آرژینین موثر باشد.