طراحی مدل انگیزه مشارکت ورزشی در بهره وری کارکنان با نقش میانجیدگرگون سازی شغلی

هدف این تحقیق طراحی مدل انگیزه مشارکت ورزشی در بهره وری کارکنان دانشگاه های دولتی شهر تهران با نقش میانجی دگرگون سازی شغلی بود. تحقیق کمی، کاربردی از نوع توصیفی همبستگی است. جامعه آماری کارکنان دانشگاه های دولتی شهر تهران بودند که به استناد تعیین حجم نمونه در معادلات ساختاری 538 نفر از طریق نمونه گیری احتمالی به روش طبقه ای نسبتی انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه های بهره وری هرسی و گلداسمیت (26 گویه)، دگرگونی شغلی اسلمپ و ولابرودریک (15 گویه) و انگیزه مشارکت ورزشی کارکنان (محقق ساخته 22 گویه) بود. روایی صوری و محتوایی با نظر خبرگان و روایی سازه با تحلیل عاملی تاییدی انجام گرفت. پایایی پرسشنامه ها با روش آلفای کرونباخ همگی بالای 70/0 بود. یافته ها نشان داد 46 درصد از اثر کل انگیزه مشارکت ورزشی بر بهره وری از طریق متغیر میانجی دگرگون سازی شغلی تبیین می شود و شاخص برازش مدل GOF با 307/0 حاکی از برازش متوسط مدل بود. بنابراین با توجه به تایید رابطه انگیزه مشارکت ورزشی و دگرگون سازی شغلی بر بهره وری تاکید بر روی نقش این دو متغیر، توسط مسیولان سازمان ها به منظور ارتقای بهره وری کارکنان توصیه می شود.