شناسایی و اولویت بندی معیارهای موثر بر عملکرد سیستم مجوز با استفاده از روش دلفی و روش تحلیل سلسله مراتبی فازی (FAHP) در یک پالایشگاه نفت

سیستم مجوز کار یک سیستم رسمی ، مستند و مکتوب می باشد که هدف اصلی کنترل خطر مشاغلی است که بالقوه خطرناک تلقی می گردند. هدف مطالعه حاضر شناسایی و اولویت بندی معیار موثر بر عملکرد سیستم مجوز کار در یک پالایشگاه نفت بود.  

پژوهش حاضر در سه گام طراحی و اجرا شد . درگام اول با بررسی مطالعات گذشته و انجام مصاحبه با خبرگان معیارهای اولیه پژوهش مشخص شدند . در گام دوم  به منظور انتخاب معیارهای نهایی ، نظر 25 خبره در خصوص معیارهای اولیه با استفاده از روش دلفی فاز جمع آوری و تجمیع گردید. در نهایت  به منظور وزن دهی و الویت بندی معیارهای شناسایی شده از روش تحلیل سلسله مراتبی فازی استفاده شد.

دلفی فازی نشان داد که شش معیار،  شناسایی خطر و ارزیابی ریسک، آموزش و صلاحیت افراد،  اقدامات پیشگیرانه ، ارتباطات، مسئولیت پذیری و هماهنگی بعنوان معیارهای موثر بر عملکرد سیستم مجوز کار می باشند. اولویت بندی معیارها با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی فازی نشان داد که معیار مسئولیت پذیری (وزن نهایی 191/0) و معیار هماهنگی و ارتباطات (وزن نهایی 134/0) دارای بیشترین و کمترین اهمیت در بین معیارهای شناسایی می باشند .   

در این مطالعه الگویی از تصمیم گیری بر مبنای روش های  دلفی و تحلیل سلسله مراتبی فازی جهت شناسایی عوامل موثر بر عمکرد سیستم مجوز کار در یک پالایشگاه نفت معرفی گردید .