تحلیل زیبایی شناختی تقابل های اسطوره ای در آثار منظوم عطار

آثار منظوم عطار سرشار از انواع تقابل هایی است که از سویی او را در القای مفاهیم عرفانی مورد نظرش یاری می رساند و از سوی دیگر در حکم عنصری تصویرساز، وجه زیبایی شناختی شعر او را ارتقا می دهد. تقابل های اسطوره ای یکی از گونه های پربسامد تقابل در آثار عطار است. در این جستار با روش توصیفی تحلیلی و بر پایه داده های کتابخانه ای، پس از تبیین ارتباط میان اسطوره، زیبایی شناسی و تقابل، با بررسی تقابل های اسطوره ای در آثار منظوم عطار، کوشش می شود به این پرسش پاسخ داده شود که تقابل های اسطوره مدار در متون یادشده، از چه طریق و با چه سازکاری موجب ایجاد لذت زیبایی شناختی در مخاطب می شود. هدف این پژوهش روشن ساختن جایگاه تقابل های اسطوره ای در بوطیقای شعر عطار و تبیین چرایی و چگونگی تاثیر زیبایی شناختی تقابل های اسطوره ای در شعر اوست. نتایج این تحلیل نشان می دهد که از میان انواع عواملی که سبب ساز زیبایی یک شگرد ادبی هستند، ارزش زیبایی شناختی تقابل های اسطوره ای در شعر عطار، بیش از هر چیز، برآمده از انواع عاطفه ای است که به مخاطب منتقل می کنند. تقابل های اسطوره ای در شعر عطار از دو راه موجب انتقال عاطفه به مخاطب و به تبع آن ایجاد لذت زیبایی شناختی در او می شوند: 1- از راه بازنمایی و تمثیل؛ 2- از راه ایجاد حس یگانگی و وحدت.