تاثیر تکالیف ساختاریافته و نیمه ساختاریافته بر درگیرسازی رفتاری و انگیزشی دانشجویان کارشناسی رشته علوم تربیتی

تکلیف فعالیتی است که بعد از تدریس به یادگیرندگان داده می شود و ممکن است در کلاس زیر نظر مدرس باشد یا در خارج از کلاس انجام شود. بخشی از تکالیف که به عنوان کار کلاسیدر محیط آموزشی انجام می شود را تکالیف کلاسی می نامند و بخش دیگر را یادگیرنده با خود به منزل برده تا علاوه بر حمایت معلمان از کمک والدین نیز بهره مند شوند. بدین ترتیب بخشی از وقت یادگیرنده در خارج از محیط آموزشگاه به انجام تکالیف اختصاص می یابد. درکل تکلیف یک اصل مهم در فرآیند یاددهی - یادگیری محسوب می شود. محققان معتقدند که تکالیف کلاسی فرصتی در اختیار یادگیرندگان می گذارد تا تمرین بیشتری روی مفاهیم ارایه شده در کلاس داشته باشند. هم چنین مدرسان با ارایه تکلیف کلاسی از اوقات یادگیرندگان بعد از تعطیلی کلاس به منظور یادگیری بهتر و درگیرسازی استفاده می کنند و والدین نیز از روند آموزشی فرزندانشان آگاه می شوند. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر نوع تکالیف ساختار یافته و نیمه ساختاریافته بر درگیرسازی رفتاری و انگیزشی دانشجویان رشته علوم تربیتی دانشگاه بوعلی سینا در سال تحصیلی 96-95 انجام شد.

روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از گروه کنترل و آزمایش بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان رشته علوم تربیتی دانشگاه بوعلی سینا در سال تحصیلی 96-95 و حجم نمونه نیز 30 نفر از دانشجویان رشته علوم تربیتی بود که به صورت  انتساب تصادفی در دو گروه 15 نفره، یک گروه با تکالیف ساختار یافته و گروه دیگر با تکالیف نیمه ساختاریافته قرار گرفتند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه ی درگیرسازی تینیو (2009) استفاده شد. روایی پرسشنامه درگیرسازی تحصیلی از طریق روایی محتوایی و صوری، و پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ در کل 96/0و در زیر مولفه ها برای بخش درگیرسازی رفتاری 90/0 و درگیرسازی هیجانی 92/0 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص آمار توصیفی شامل فراوانی، میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی شامل آزمون t مستقل و آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد.

نتایج نشان داد که تاثیر نوع تکلیف (ساختار یافته، نیمه ساختاریافته) بر درگیرسازی رفتاری و انگیزشی دانشجویان یکسان است و تفاوتی بین نوع تکلیف با درگیرسازی رفتاری و انگیزشی وجود ندارد.

با توجه به یافته های حاصل از این پژوهش می توان گفت هر دو نوع تکالیف شامل نیمه ساختارمند و ساختارمند شرایط درگیرسازی برای یادگیرندگان را دارند. تکالیف نیمه ساختاریافته به دلیل داشتن میزان استقلال و هویت بیشتر، موجب تعهد و رضایت و ساختار کنترل فکری یادگیرنده می شوند، تکالیف ساختاریافته نیز به علت داشتن ویژگی هایی چون ساختاری و منظم بودن و شبیه بودن به ساختار حافظه بلند مدت، برنامه ریزی و زمانبندی دقیق باعث می شود افراد تنش کمتری داشته باشند و تکالیفشان را بدون ابهام انجام دهند و در نتیجه فرد فعالیت هایش را بدون دغدغه اتمام زمان با حس نیرومندی کنترل کند. همین امر درگیرسازی هیجانی فرد را نیز افزایش می دهد