ارائه الگوی مدیریت بحران در استان خوزستان با تاکید بر بحران های زیست محیطی

سازمان‌ها و تشکیلات اداری مرتبط با مدیریت بحران در کنترل و مهار بحران یک کشور نقش مهمی را ایفا می‌کنند. تحقیق کنونی با هدف ارایه الگوی مدیریت بحران در استان خوزستان با تاکید بر بحران‌های زیست‌محیطی بر اساس مدل سه شاخگی در سال 1397 انجام شد.

مولفه‌های مدیریت بحران بر اساس روش مقایسات زوجی AHP اولویت‌بندی شدند. این مولفه‌ها در قالب پرسش‌نامه، نمره‌دهی در طیف لیکرت طرح شد. پس از تعیین مولفه‌های اصلی مدیریت بحران در مدل سه شاخگی، اولویت‌های اصلی بر اساس وضع موجود شناسایی و مدل مدیریت بحران استان خوزستان با توجه به بحران‌های زیست‌محیطی ارایه شد.

در مولفه‌های ساختاری، تامین منابع مالی مدیریت بحران استان خوزستان با وزن بردار ویژه 146721/0 در مولفه‌های رفتاری تعهد مدیران و کارکنان با وزن بردار ویژه 143181/0 و در مولفه‌های زمینه‌ای وضعیت زیرساخت‌های شهری با وزن بردار ویژه 18365/0 به‌عنوان مهم‌ترین مولفه‌ها تعیین شدند. مطلوب‌ترین گویه بر اساس نظر کارشناسان، وجود برنامه‌ریزی و راهبردهای اصلی مدیریت بحران با میانگین مقیاس 05/4 و نامطلوب‌ترین گویه مربوط به مولفه زمینه‌ای زیرساخت‌های شهری با میانگین مقیاس 6/1 برآورد شد. در تحلیل عاملی 9 عامل قابل تبیین شناسایی شدند. این 9 عامل به ترتیب 2/35، 2/14، 9/8، 2/7، 1/6، 2/5، 1/4، 5/3، 5/3 و در مجموع 25/88 درصد از واریانس کل را داشتند.

درنهایت بر اساس تحلیل‌های انجام‌شده روی مدل مفهومی تحقیق و نیز مولفه‌های شناسایی و اولویت‌بندی‌شده، مدل پیشنهادی ارایه شد.