ارائه چارچوب مفهومی جامع برای شاخص های تاب آوری سیستم های قدرت

در سال های اخیر، رخدادهای شدید (فجایع) طبیعی و انسانی با فراوانی پایین و تاثیر بالا بر سیستم های قدرت، به طور جدی مورد توجه قرار گرفته اند. یک سیستم قدرت باید تاب آور باشد، یعنی توانایی مقابله با رخدادهای شدید، سازگاری با آنها و بازیابی از شرایط بعد از وقوع آنها را داشته باشد. شاخص های تاب آوری، ابزارهایی برای اندازه گیری سطح تاب آوری سیستم قدرت هستند که برای تحلیل هزینه - فایده تاب آوری در حوزه های برنامه ریزی و بهره برداری به کار می روند. در ادبیات سیستم های قدرت، شاخص های تاب آوری متعددی ارایه شده اند؛ اما تاکنون چارچوب مفهومی جامعی در مورد انواع مختلف شاخص های تاب آوری سیستم های قدرت ارایه نشده است و چارچوب های موجود نیز دارای ایرادهای اساسی هستند. در این مقاله، پس از معرفی و نقد چارچوب های موجود، چارچوب مفهومی جدیدی پیشنهاد شده است که می تواند انواع مختلف شاخص های تاب آوری سیستم های قدرت را به طور جامع توصیف و طبقه بندی کند. به منظور صحت سنجی جامعیت و کاربردی بودن چارچوب پیشنهادی، ابتدا شاخص های تاب آوری موجود به گروه های مختلف این چارچوب تخصیص داده شده اند و سپس مزایای چارچوب پیشنهادی نسبت به چارچوب های موجود مطرح شده است. چارچوب مفهومی پیشنهادی می تواند توسط محققین صنعتی و دانشگاهی به منظور انتخاب مناسب ترین شاخص تاب آوری در مسایل مختلف سیستم های قدرت و شناسایی بخش هایی که نیاز به یافتن شاخص های جدید دارند به کار برده شود.