نقش تعدیل کننده تاب آوری خانوادگی در رابطه بین سلامت روانی و دلزدگی زناشویی در زنان نابارور

ناباروری با عوارض و پیامدهای منفی متعدد همراه است. هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش تعدیل کننده تاب آوری خانوادگی در رابطه بین سلامت روان و دلزدگی زناشویی در زنان نابارور بود.
 

پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل زنان نابارور مراجعه کننده به بخش ناباروری بیمارستان خاتم الانبیا تهران درسال 1399-1397 بود. از طریق نمونه گیری در دسترس 361 نفر برای شرکت در مطالعه، انتخاب شدند. پرسشنامه دلزدگی زناشویی (پاینز، 1996)، مقیاس سنجش تاب آوری خانواده (سکسیبی، 2005) و پرسشنامه سلامت عمومی (گلدبرگ و هیلر، 1979) برای جمع آوری داده ها استفاده شد. از روش رگرسیون و 23-SPSS برای تجزیه و تحلیل داده ها در سطح معناداری 01/0  استفاده شد.

طبق نتایج حاصل، ضریب همبستگی بین سلامت روان و دلزدگی زناشویی (46/0-) و بین تاب آوری خانواده و دلزدگی زناشویی (31/0-) به دست آمد که همگی در سطح 01/0 معنادار بود. ضریب تشخیص R2-Change  در سطح  5 0/0<p   معنادار بود که بیانگر نقش تعدیل گر تاب آوری خانوادگی در رابطه سلامت روان و دلزدگی زناشویی بود.

طبق نتایج، متغیر تاب آوری خانواده در نقش تعدیل کننده بر رابطه بین سلامت روان و دلزدگی زناشویی زنان نابارور اثر مثبت دارد. به عبارت دیگر، سلامت روان در سطوح بالای تاب آوری خانواده، کاهش دلزدگی زناشویی این افراد را پیش بینی می کند.