مدل سازی سیستمی برنامه ریزی توسعه تولید برق تجدیدپذیر در رقابت با برق فسیلی

با وجود تاکید برنامه ششم توسعه، رشد برق تجدیدپذیر در عمل، اولویت اجرایی بالایی ندارد. همچنین با توسعه برق فسیلی نیز، رقابت پذیری و امکان توسعه نیروگاه های تجدیدپذیر کاهش می یابد. به دلیل نیاز کشور به منابع تولیدکننده برق غیر فسیلی در آینده، توسعه برق تجدیدپذیر موضوعی است که از هم اکنون باید به آن اندیشید. این پژوهش در نظر دارد از دید کلان، پویایی های توسعه برق تجدیدپذیر را شناسایی کند و بر اساس این پویایی ها، برآورد صحیحی از ادامه وضعیت موجود به دست آورد و سیاست های مناسبی برای توسعه برق تجدیدپذیر برای بازه ای 30 ساله تا سال 2050 ارایه دهد. در این مطالعه، در راستای ایجاد دید سیاست گذاری کلان، تحلیل رفتار رقبا و نحوه تصمیم گیری سرمایه گذاران، چارچوبی ترکیبی برای مدل سازی سیستمی پیشنهاد گردید. راستی آزمایی ها نشان می دهند که با توجه به اعتبار بالای مدل، می توان از آن در سنجش تصمیمات استراتژیک در برنامه ریزی انرژی استفاده نمود. با شبیه سازی سناریوهای مختلف روشن می شود که با روند کنونی نمی توان به اهداف تعیین شده دست یافت، در عوض با تغییر سیاست ، با کمترین بار مالی، می توان تا سال 2050 سهم ظرفیت برق تجدیدپذیر از کل ظرفیت برق را از 2.3 درصد (با روند کنونی) به 5.4 الی 13.7 درصد (در سناریوهای مختلف) رساند.