ارزیابی ویژگی های ضد میکروبی سمان های گلاس آینومر، زینک فسفات و پلی کربوکسیلات

مقدمه:

 به منظور جلوگیری از پوسیدگی ناشی از دمینرالیزاسیون مینای اطراف اتصالات ارتودنسی ثابت با باکتری های شایع پوسیدگی زا نظیر استرپتوکوکوس موتانس و سوبرینوس و عدم وجود تحقیقات کافی در زمینه سمان های مورد استفاده در ارتودنسی بر آن شدیم تا خواص ضدباکتریایی سه سمان شایع در ارتودنسی (گلاس آینومر، زینک فسفات و پلی کربوکسیلات) را بر روی دو باکتری شایع پوسیدگی زا (استرپتوکوکوس موتانس و سوبرینوس) مورد بررسی قرار دهیم.

در این مطالعه آزمایشگاهی بعد از کشت دو سویه استاندارد باکتری های استرپتوکوکوس موتانس و سوبرینوس و تغلیظ و به رقت رساندن آنها، از تست تماس مستقیم برای بررسی خواص ضدباکتریایی سمان ها استفاده شد. گروه ها (5=n) شامل: سه نوع سمان گلاس آینومر Resilience ، زینک فسفات  Hoffman’s و پلی کربوکسیلات Hoffman’s  و سه سمان گلاس اینومر، زینک فسفات و کربوکسیلات از کارخانه آریا دنت ایران بودند. داده های حاصل با نرم افزار SPSS20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

ملاحظات اخلاقی: 

MUBABOL.REC.1391.7.

در هر دو نوع محیط کشت حاوی باکتری های استرپتوکوک موتانس و استرپتوکوک سوبرینوس میان محیط های کشت حاوی 3 گروه سمان ها از نظر قطر هاله عدم رشد باکتری، تفاوت آماری معنی دار مشاهده گردید (p<0.001). به طور کلی میانگین قطر هاله عدم رشد در سمان پلی کربوکسیلات ایرانی از نوع خارجی آن بیشتر بود (P<0.001).

اثر آنتی باکتریال سمان گلاس آینومر بیشتر از دو نوع سمان زینک فسفات و پلی کربوکسیلات بود. و نیز اثر آنتی باکتریال سمان های مورد بررسی بر باکتری استرپتوکوک سوبرینوس قوی تر از باکتری استرپتوکوک موتانس بوده است. همچنین به نظر می رسد سمان پلی کربوکسیلات ایرانی در هر دو نوع محیط کشت، نسبت به نوع خارجی آن اثر آنتی باکتریال بهتری دارد.