مقایسه خودتنظیمی انگیزشی، پردازش هیجانی و حسی در دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص و دانش آموزان بهنجار

چکیده با توجه به ضرورت شناسایی ویژگی های کودکان دارای اختلال یادگیری خاص برای ارایه ی آموزش های مناسب به آنان، هدف پژوهش حاضر بررسی خودتنظیمی انگیزشی، پردازش هیجانی و حسی بین دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری خاص و دانش آموزان بهنجار بود. روش پژوهش حاضر، روش علی- مقایسه ای بود. جامعه پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر عادی و مبتلا به اختلال یادگیری خاص شهر کازرون بود (سال تحصیلی 95 -96)، و 60 دانش آموز به عنوان نمونه انتخاب شدند (30 نفر عادی و 30 نفر مبتلا به اختلال یادگیری خاص). برای گردآوری داده ها از مقیاس خودتنظیمی انگیزشی ولترز (1998)، پرسشنامه پردازش هیجانی بارکر (2007) و پرسشنامه وضعیت حسی دان (1999) استفاده شد. داده ها با روش تحلیل واریانس چندمتغیری تجزیه و تحلیل شد. طبق نتایج، در دانش-آموزان دارای اختلال یادگیری خاص میانگین خودتنظیمی انگزشی و پردازش حسی پایین تر و میانگین مشکلات پردازش هیجانی بالا تر از دانش آموزان عادی بود (000/0>P). بنابراین می توان نتیجه گرفت که دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص دارای ضعف در خودتنظیمی انگزشی و پردازش هیجانی و حسی هستند که نیاز به آموزش و تقویت شدن در این زمینه ها دارند.