تاثیر سیتوتوکسیک کورکومین (curcumin) بر توان زیستی و میزان بیان ژن های p21 و Bcl-2 در رده سلولی کارسینومای آناپلاستیک تیروئید انسان (SW-1736)

کارسینومای آناپلاستیک تیرویید (ATC)، یکی از انواع بدخیمی های تیروییدی است. پیش‏آگاهی ATC بد بوده و مبتلایان دارای بقاء 2- 6 ماهه هستند. در مطالعه ی حاضر اثر کورکومین بر توان‏زیستی و میزان بیان ژن های p21 و Bcl-2 در رده سلولی کارسینومای آناپلاستیک تیرویید انسان SW-1736)) مورد بررسی قرار گرفت.

در این مطالعه رده سلولی کارسینومای آناپلاستیک تیرویید انسان SW-1736)) در محیط کشت RPMI-1640  با 10% سرم جنین گاوی کشت داده شد. با تیمار سلول ها در غلظت های 5/2، 5، 7/5 و10 میکرومولار کورکومین و انکوبه شدن در طی زمان 24 و 48 ساعت، توان زیستی با روش رنگ سنجی MTS تعیین گردید. میزان بیان ژن های p21 و Bcl-2  نیز به وسیله ی آنالیز Real Time- PCR  در رده سلولی کارسینومای آناپلاستیک تیرویید تیمار شده، مشخص گردید.

بر طبق  یافته ها، توان زیستی سلول های آناپلاستیک تیرویید در هر دو زمان انکوباسیون 24 و 48 ساعت، در تیمار با غلظت 5/7 میکرومولار از کورکومین به طور چشم گیرتری نسبت به گروه کنترل و در مقایسه با گروه های آزمایشی دیگر کاهش یافت. همچنین تیمار سلول ها با غلظت های (2/5، 5، 7/5 و 10 میکرومولار) کورکومین به مدت 24، 48 و72 ساعت، سبب تغییر معنی داری در میزان بیان ژن Bcl-2 و p21 نسبت به گروه کنترل گردید.

کورکومین اثر مهاری بر رشد و تکثیر سلول های سرطانی آناپلاستیک تیروییدی انسان دارد.