مقایسه دو پروژسترون میکرونیزه (لوتوژل و یوتروژستان) در حمایت از فاز لوتئال در بیماران تحت سیکل IVF

پیام:
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی/اصیل (دارای رتبه معتبر)
چکیده:
مقدمه

به منظور حمایت فاز لوتیال به عنوان بخشی اجتناب ناپذیر در برنامه های IVF از داروهای پروژسترونی مانند لوتوژل و یوتروژستان استفاده می شود. یوتروژستان داروی شناخته شده جهت حمایت از فاز لوتیال می باشد. هدف از مطالعه این است که با توجه کاهش دسترسی در کشور ایران لوتوژل در صورت اثربخشی و تحمل به عنوان یک پروژسترون میکرونیزه اثربخش جهت حمایت از فاز لوتیال در بیماران تحت IVF استفاده شود.

روش کار:

این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی در سال 99-1398 بر روی 200 نفر از مراجعین به کلینیک ناباروری بیمارستان طالقانی تهران که تحت IVF قرار گرفتند، انجام شد. افراد به دو گروه مساوی تقسیم شدند که یکی از گروه ها تحت درمان با لوتوژل 200 میلی گرم واژینال و گروه دیگر تحت درمان با یوتروژستان 200 میلی گرم واژینال از همان روز گرفتن اووسیت قرار گرفتند. میزان اثربخشی، تحمل پذیری، بی خطر بودن، میزان حاملگی کلینیکی مثبت، میزان حاملگی موفق تا هفته 12 و میزان سقط در دو گروه با هم مقایسه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 21) و آزمون من ویتنی، کای دو و آزمون لوجستیک انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد.

یافته ها:

میزان BHCG مثبت در گروه های لوتوژل 22% و یوتروژستان 23% بود که تفاوت معناداری نداشتند (866/0=p). میزان بارداری بر اساس سونوگرافی  FHRمثبت در گروه لوتوژل 18% و یوتروژستان 22% بود که تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد (480/0=p). میزان بارداری موفق تا 12 هفتگی برای لوتوژل 13% و برای یوتروژستان 15% بود که نشان دهنده عدم رابطه معنادار بین دو گروه بود (684/0=p). میزان وقوع حاملگی بیشتر از 20 هفته نیز در هر دو گروه لوتوژل و یوتروژستان 14% بود که اختلاف آماری معنادار وجود نداشت (000/1=p).

نتیجه گیری:

میزان به وجود آمدن BHCG مثبت، بارداری بر اساس سونوگرافی  FHRمثبت و بارداری موفق تا 12 هفتگی در استفاده از دو داروی لوتوژل و یوتروژستان یکسان بود. همچنین در میزان بروز عوارض تفاوتی مشاهده نشد. به همین دلیل می توان از هر کدام از این دارو ها برای حمایت فاز لوتیال در بیماران تحت IVF استفاده کرد.

زبان:
فارسی
صفحات:
16 تا 22
لینک کوتاه:
magiran.com/p2299108 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!